خط خطی هایم

وقتی حرف از خیر و آدم‌هایی می‌شد که کار خیر کردند،همیشه توی ذهنمان یا جلوی دوربین‌های تلویزیون یک آقای جاافتاده با ته جیبی که پر از پول و دل خرج کردنش را دراره،می‌نشست یا یک خانم جاافتاده که چندسالیه موسس یک خیره است،ظاهر می‌شد.وقتی مجری ازش سوال میکرد میگفت: خب حاجی چی شد که زدی توی کار آزادی زندانی‌های غیر عمد؟ یا می‌گفت حاج خانم چرا شروع کردی به جمع آوری جهیزیه دخترای بی بضاعت؟......حاج خانم و حاج آقا هم از لا به لای تجربه‌های این سالهایشان چندتا جمله و حکایت تعریف می‌کردند و بقیه را هم دعوت به این کار خیر.